Een ‘droomlente’! Wàt een zon, wàt een temperaturen en wàt een bloesem. Wow toch?!
Ongekend tot nu toe als je de droogte meerekent. En dat begon al in februari, waarbij wij hier in Well nog een beetje ‘geluk’ hadden. Zo viel er hier 37 mm. (37 liter) per vierkante meter, maar landelijk gemiddeld slechts 28 mm. In maart viel hier amper en met moeite maar 5 mm.!! Normaal is dat gemiddeld respectievelijk 57 en 53 mm. Januari leverde dit jaar hier echter 115 mm. tegen 60 mm. normaal en daar teren de dieper gelegen wortels op. Dus op 2 april was er nog maar een tekort van 13 mm. voor dit jaar tot dan toe.
Te hopen is dat de trend van de laatste 2 maanden zich niet voorzet.
Een ‘droomlente’ ... is dus nog maar de (diepere) vraag voor de Natuur en zeker ook voor de boeren. Een mogelijke preludium voor een droogte-ramp. En dat is uiteraard met heel veel andere actuele zaken in deze tijdgeest waarin de waan(zin) hoog spel speelt.
Ook hier is het te hopen dat die ‘trend’ zich niet voorzet.
Maar de wereld draait (hoe je het ook wend of keert) gewoon verder. Het is lente en laten we daar vooral van genieten. Vergeet de waan, want anders krijgt de waan jou te pakken in die zin dat je nergens anders over kunt praten of denken.
Al die discussieplatforms en talloze meningen, vol met aannames en verwachtingen.
Wat moet je ermee en wat kun je er überhaupt mee? Geestvertroebelingen.
Dat lijkt mij allesbehalve genieten.
Onlangs waren we een dikke week in Nijkerk. House- and doggy-sitting. Prachtig weer met een heerlijke zon tot 22 graden Celsius. Natuur-, landgoederen, kastelen en pittoreske dorpen, stadjes en musea bezocht. Allemaal bewandeld. Lekker in Nederland. Thuis gekomen leek het alsof we een maand weg waren geweest.
En al heel zeker toen we alle foto's bekeken. 😊
En het is nog maar 5 april op het moment dat ik dit schrijf. Om te genieten kun je ook gewoon eens een dag lekker vertoeven in de tuin. Of in een park zo je wilt, of op een terras. Hup daarna weer de fiets op en genieten wat er maar te genieten valt. Wandelen. Sporten. Leuke mensen bezoeken en uitnodigen.
Mensen een hart onder de riem steken en een helpende hand bieden. Psychische steun geven. Lachen en glimlachen. Knipoogjes geven en zelf gekweekte onbespoten plantjes schenken. Knuffelen: mensen en dieren en jawel, ook bomen. Dansen. Bruisen. Lol!
Genieten van het genieten van anderen: van een Moeder die haar kind(eren) toelacht. Van iemand die de deur voor jou opent, ook in bredere zin. Van mensen die onderling plezier hebben. Van iemand die liefdevol met haar of zijn huisdier omgaat. Van geliefden die elkanders handje houden. Al dat beschouwende waarbij jezelf geniet en dus kunt genieten van het genot van anderen.
Genieten van bloesem of gewoon één bloem. Kijk eens hoe mooi een paardenbloem is? Genieten van paardjes in de wei of een spelend en verwonderend kind in de zandbak. Van je eventuele kinderen (ook als ze ouder zijn) of jouw mogelijk kleinkind.
Of een Karpatische herdershond op een bloemrijk grasveld:
En uiteraard zijn er mensen die niet kunnen genieten. Voor een poos of misschien wel voor een langere tijd. Er zijn veel mensen met (chronische) ziektes en in ouder wordend Nederland (en waar niet?) overlijden steeds meer en vaker mensen. Of zijn op weg naar ‘gene zijde’. Ik beperk me nu enkel tot Nederland, waar nog steeds geen oorlog is.
Wat er elders in de wereld gaande is, is onverteerbaar. Verschrikkelijk.
Het doet goed om mensen te bezoeken die niet (echt meer) kunnen genieten, mensen die ziek of depressief zijn. Vooral ook oudere mensen. Mensen die zich zorgen maken. Die steun kunnen gebruiken en hoe mooi is het om die steun te geven. Te kùnnen geven.
Tijdens die bezoekjes kun je ‘genietvolle momenten’ delen door leuke herinneringen op te halen. Mensen laten glimlachen en zelfs hartelijk laten lachen. Samen op het terras in de zon in een achtertuin. Kijkend naar het groen, samen koffie en thee drinken.
Een glaasje rode wijn en genieten van dat wat er op dàt moment is. Een moment wat je deelt met vrienden. Met jonge, oude en oudere vrienden. Vrienden voor het leven.
Zoals wij dat verleden dinsdagmiddag bij oude oudere vrienden deden.
Onvergetelijk mooie momenten.
Het is zó mooi in de directe omgeving en feitelijk hoef je Nederland helemaal niet uit. Inmiddels zijn we op zoveel plaatsen geweest dat we soms vergeten dat we er al eerder zijn geweest. Ach, het voordeel van een minder goed geheugen is dat men van dezelfde mooie dingen meer dan eens kan genieten, toch? Hebben we ook soms bij films. 😊
En Marcus Valerius Martialis (een Romeins schrijver Anno Domini 40 – 104) schreef het:
‘Hoc est vivere bis vita posse priore frui’ (wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal) en foto’s kunnen daar een mooi instrumentarium voor zijn.
Heerlijk om te genieten van muziek. John Miles zong in 1976: ‘Music’ (was my first love):
“Music was my first love
and it will be my last
Music of the future and music of the past
to live without my music
it would be impossible to do
in this world of troubles
my music pulls me through!”
Luister maar eens:
Als je denkt niet te kunnen genieten, probeer het dan eens met muziek?
Graag verwijs ik in deze naar een eerdere column van mij die ik vier jaar geleden schreef.
Geniet. Geniet niet enkel alleen.
Geniet NIET met mate, maar met maten, met vrienden.
Met mensen die je na aan het hart liggen.
Geniet van ons mooi dorpje wat steeds mooier wordt.
Het is mooi weer, wij stappen dadelijk op de fiets!
En ja, van regen kun je ook genieten! Vooral de plantjes ‘genieten’ dan.
En dan die heerlijke geuren direct na regen: (petrichor en geosmine)
Fijne dag en geniet ervan. 😊