Column Pierre Linssen: Tijd!

Onlangs plaatste ik op de zeer bedreven netwerksite ‘LinkedIn’ een stukje over het concept tijd, hetwelk ik hier een klein beetje aangepast herhaal en daarna vervolg:

“Soms vraag ik me wel eens af of we überhaupt nog wel tijd hebben.
Of tijd over hebben voor iets of iemand. Tijd schijnt volgens velen geld te zijn en voor anderen schijnt tijd te helen. Soms heeft ook iets tijd nodig, maar voor velen zal het hun tijd wel duren.

Maar hoe erg kan het zijn als je de tijd moet verdrijven, verslijten of zelfs moet doden?
Voor anderen brengt tijd alles aan het licht en zeg zelf, weet jij wanneer de tijd rijp is?

Precies nu op dit moment!

We zijn druk bezig met van alles en als het even kan, vullen we onze tijd op met veel on-beïnvloedbaar ‘gedoe’. En wat kijken we bijna ononderbroken op onze smartphone, zelfs tijdens het wandelen, fietsen en autorijden. Met alle gevaren van dien.

We zijn bezig met onze agenda, met allerlei toestanden en vooral met ons werk.
Wat wordt er toch veel gesproken en geschreven. Vaak in de ‘aanname-modus’, de onzekerheid voedende en zo maken we ons nog gekker dan dat we al zijn.

We maken ons druk over de dingen die we hebben en nog drukker over de dingen die we niet hebben. Hoe meer ‘speelgoed’, hoe minder tijd er overblijft. Hoe meer geld, hoe armer men vaak geestelijk is. Mensen met minder of weinig geld en mensen die zich minder druk maken over de dingen die niet beïnvloedbaar zijn, hebben vaak meer tijd. En die tijd kun je vullen met mooie dingen, en de mooiste dingen kosten geen geld.

Dus probeer zo nu-en-dan eens te ontsnappen aan al het gedoe en … neem de tijd.
De tijd om te genieten van al het moois, want dat is er hier nog steeds.
Nu is er nog tijd, straks misschien niet meer of wie weet, mogelijk nog veel meer tijd?
De tijd zal het ongetwijfeld wel leren.

Lentegroetjes.”

De vervolging van dit stukje tekst in dezen gaat over de illusoire hebbedingetjes zoals bijvoorbeeld het concept geld, alwaar ik het in het stukje op LinkedIn over heb.

Helaas kunnen we in onze sedentaire maatschappij niet zonder, maar geld is echt niet alles. Toch schijnt geld niet te stinken, hoewel je wel stinkend rijk kunt zijn. Smerig is fysiek geld in ieder geval, want het gaat door vele (ongewassen) handen. Geld kan wat dat betreft medeschuldig zijn aan smerige zaakjes en enkel geld maakt ook niet gelukkig.

Fysiek geld is niet meer dan een vies ruilmiddel waarvoor je van alles kunt kopen. Soit.
Maar maakt het wat uit of je een dure energieverslindende auto hebt of bijvoorbeeld een Toyota Aygo? Beiden rijden veelal op dezelfde wegen en brengen je naar de betreffende bestemming.

Je kunt een prima wijntje kopen bij een supermarkt of naar een wijnspeciaalzaak gaan.
Genieten kun je van beiden en vaker zie ik gelukkigere mensen intenser genieten van de supermarktwijn, dan van de andere (dure) wijn.

Dure of goedkopere kleding, handtassen, huizen, hobby’s of wat dan ook. Het maakt allemaal niet uit, want ook hier kun je gelijkvoelend van genieten.

Sterker nog, ik zie (veel) vaker ontevreden gezichten bij mensen die zich veel financieel kunnen permitteren, dan bij mensen die er langer voor hebben moeten sparen. Typisch is dat. Mijn broer heeft ooit een vakantie in de Filipijnen mogen beleven. Opvallend veel mensen (vooral kinderen) glimlachten daar meer dan hier in het financieel rijkere westen.

Zelf ben ik een keer met een bijzondere zakenman een paar dagen op reis geweest. Onderweg keek ik mijn ogen uit naar al het landschappelijk moois. Ik vertelde enthousiast over de waardevolle Natuur en al haar voortgebrachte scheppingen.

De zakenman vertelde mij glimlachend dat ik weer eens met beide voeten op Aarde diende te landen en niet zo ‘zweverig’ moest praten.

Hij vertelde ’s avonds tijdens een gezamenlijk diner over zijn zakelijke successen en zijn tweede huis in Spanje, over zijn derde vrouw en zijn superluxe en snelle auto.
Over zijn ‘belangrijkheid’ en dat het bedrijf niet zonder hem kan. Voor de dingen waar ik volgens hem veel tijd voor nam, had hij géén tijd zei hij. Altijd maar druk bezig en na een paar glaasjes wijn, bleek hij helemaal niet zo gelukkig te zijn.
We hieven het wijnglas en beklonken onze goede zaken.

Deze tijden worden steeds duurder, maar het is o zo gemakkelijk om te consuminderen en wellicht is dat ook veel beter. Uiteraard geldt dat niet voor de mensen die geen cent te makken hebben, anders dan voor de financieel rijkeren én jawel, ook voor onszelf.

Laatst hoorde ik een redelijk fortuinlijk persoon zeggen dat we Rusland gewoon moeten betalen voor hun fossiele brandstoffen, omdat het hier niet meer te betalen is.
Hij voegde er nog aan toe, dat als Rusland daar wapens voor gaat kopen, dat het dan zo maar zij. In gedachten sloeg in mijn beide handen voor mijn ogen, maar ook zo wordt er geredeneerd. Dit soort gedachten én handelswijzen zijn werkelijk van alle tijden.

Inmiddels ben ik zeven-en-een-half jaar geleden ongevraagd en ongewild gestopt met betaalt werk. Aanvankelijk was ik daar verdrietig om, omdat ik dat werk erg graag deed als accountmanager. Na een poosje echter voelde het als een complete zegening en verlossing, daar ik in die genoemde tijd nóg meer tijd kreeg om aan veel belangrijkere dingen in het leven aandacht te schenken. Sinds mijn 50^ste levensjaar was ik daar al mee bezig. Als je gestopt bent met werken; ga aan de slag! De tijd vliegt, dus …

Tijd om:

nóg meer te bezinnen – doorgaan en uitbreiden van essentiëlere bijdragen voor je naasten én de maatschappij – ervaringen doorgeven – aardiger en beleefder zijn naar anderen toe – enthousiast blijven – genieten – respect uitbreiden voor de Natuur en empathisch blijven – tevreden zijn of worden – nóg meer gaan sporten en nóg meer genieten van de Natuur en vooral zegeningen blijven tellen …

… voordat de tijd om is.